ترس به عنوان یکی از غرایز ما از ما در برابر خطرات فیزیکی محافظت می کند ؛ غریزه ما به ما می گوید که از خودمان محافظت نموده و اجازه ندهیم که توسط شکارچی کشته شویم. با این حال، امروزه در غیاب چنین شکارچیانی و با وجود خانه های سرپوشیده و محافظت شده، ماشین ها و سبک های فرزندپروری مدرن — ترس به یکی از تنش های زندگی نوین تبدیل شده، که می تواند منجر به بروز احساسات منفی ای در مورد خود نظیر شرم، صدمه به خود و یا افسردگی شود.
این تجربیات در پس زمینه روح ما باقی مانده، گسترش یافته و حافظه ذهنی ما را درگیر خواهد کرد، درست مانند برنامه های تلفن همراه که در پس زمینه تلفن شما باقی می مانند و حافظه و قدرت باتری گوشیتان را تا حد زیادی مصرف می کنند. اما هنگامی که ما در منطقه راحتی خود هستیم و در فعالیت های روزمره ی خود از این تجارب استفاده می کنیم، زندگی ما به یک زندگی عادی تبدیل شده و توانایی ما برای رشد و توسعه قدرت و مهارت های جدید چندان زباد نخواهد بود.
در این صورت ما اشتباهات کمتری انجام خواهیم داد و شکست های اندکی را تجربه می کنیم و لذا ترس ما از اینکه اگر منطقه راحتی خود را ترک کنیم با چه مشکلات و موانعی مواجه خواهیم شد بیشتر و بیشتر خواهد گردید. با این حال، هنگامی که ما این کار را انجام داده و منطقه راحتی خود را ترک می کنیم، حتی بدون داشتن اعتماد به نفس نیز می توانیم توانایی های هایی نظیر شجاعت را در خود پرورش دهیم. لذا کم کم، اعتماد به نفس بدون هیچ گونه مانعی وارد عمل شده، اما تبدیل ترس موجود در وجودمان به شجاعت اندکی طول خواهد کشید. شجاعت یک نوع ویژگی تکامل یافته تر نسبت به اعتماد به نفس است؛ زیرا به قدرت بیشتری نیاز دارد و معمولا یک فرد شجاع هیچ محدودیتی برای رشد و موفقیت قایل نیست.
ادامه مطلب
درباره این سایت